Muzea

Muzeum Mazowieckie w Płocku, 09-402 Płock, ul. Tumska 8, tel. 0-24 364 70 71 do 73, fax. 0-24 262 44 93, e-mail: [email protected]

Spichlerz (Dział Etnografii, Dział Archeologii), ul. Kazimierza Wielkiego 11b, tel. 0-24 262 25 95, 364 31 85, e-mail: [email protected], [email protected]

Zwiedzanie. Od 1 maja do 14 października: od wtorku do niedzieli w godz. 10.00-17.00. Od 15 października do 30 kwietnia: we wtorki - godz. 10.00-15.00, od środy do piątku - godz. 10.00-16.00, w soboty i niedziele - 10.30-16.30.
Ceny biletów w kamienicy przy ul. Tumskiej 8: normalny - 8 zł, ulgowy - 4 zł, normalny na wystawy czasowe - 3 zł, ulgowy - 1,50 zł, bilet rodzinny (do 6 osób) - 15 zł, dzieci do lat 7 - bezpłatny, w czwartki - wstęp wolny. Koszt przewodnika (grupy do 30 osób) - 35 zł.

Ceny biletów w spichlerzu przy ul. Kazimierza Wielkiego 11b: normalny - 3 zł, ulgowy - 2 zł, dzieci do lat 7 - bezpłatny, w czwartki - wstęp wolny. Koszt przewodnika (grupy do 30 osób) - 20 zł.

Muzeum powstało w 1821 r. z inicjatywy członków Towarzystwa Naukowego w Płocku. Jest najstarszym muzeum publicznym w kraju, powołanym do istnienia za sprawą decyzji władz Królestwa Polskiego. I już z tego powodu warto je odwiedzić. Kilkakrotnie zmieniało siedzibę - od lipca 2005 r. jest to secesyjna kamienica, której wnętrze stanowi wspaniałą oprawę dla jednej z najbogatszych w Polsce kolekcji sztuki z przełomu XIX i XX wieku. A w spichlerzu przy ul. Kazimierza Wielkiego podziwiać można zbiory etnograficzne i archeologiczne.

Muzeum Diecezjalne w Płocku

09-402 Płock, ul. Tumska 3
tel. 0-24 262 26 23
e-mail: [email protected], [email protected]

Zwiedzanie. Od 1 maja do 30 września: od wtorku do soboty w godz. 10.00-15.00, w niedziele – 11.00-16.00. Od 1 października do 30 kwietnia: od środy do soboty w godz. 10.00-13.00, w niedziele - 11.00-14.00. Ceny biletów: normalny – 4 zł, ulgowy – 2 zł, przewodnik – 10 zł.

Na Wzgórzu Tumskim w Płocku, nieopodal katedry, znajduje się budynek Muzeum Diecezjalnego. To jedna z najstarszych takich placówek w Polsce. Zbiory muzealne liczą ponad 10 tysięcy eksponatów. Wyruszamy na spotkanie ze sztuką (rzeźba, malarstwo, tkaniny, złotnictwo i wyroby metalowe, meble, ceramika i szkło, rzemiosło artystyczne), historią (prehistoria, rękopisy, numizmatyka, sfragistyka, militaria, rzemiosło użytkowe) i biologią (prehistoria, antropologia).

Specjalne miejsce w muzeum zajmują zmieniające się pięć razy w roku wystawy czasowe, na których można oglądać twórczość współczesnych artystów albo podziwiać zabytki z archiwum diecezjalnego lub muzeów współpracujących.

Dom rodzinny Władysława Broniewskiego w Płocku

09-400 Płock, ul. Kościuszki 24
tel. 0-24 262 59 48, 0-24 262 71 96
(termin zwiedzania należy uzgadniać telefonicznie)

Przy ul Kościuszki 24 (dawna ul. Warszawska) w Płocku znajduje się Dom Broniewskiego. Obecnie mieści się tam siedziba Związku Nauczycielstwa Polskiego, zaś jedna z sal poświęcona jest pamiątkom po Broniewskim.

Dom nigdy nie należał do Broniewskich. Właścicielem posesji był Antoni Lubowidzki, dziadek Władysława, który w czasach, gdy poeta urodził się, mieszkał tu z trzecią żoną - Jadwigą z Ostrowskich. W domu przy ulicy Warszawskiej mieszkali państwo Lubowidzcy i małżonkowie Broniewscy z dziećmi. Świadkiem minionych lat jest kilkusetletni dąb rosnący za domem w ogrodzie. Broniewski często przywoływał to drzewo w swojej poezji.

Muzeum szkolne
przy LO im. Marszałka Stanisława Małachowskiego

09-400 Płock, ul. Małachowskiego 1
tel. 0-24 366 66 00
(termin zwiedzania należy uzgadniać telefonicznie)

Pierwsze wzmianki o szkole prowadzonej przez benedyktynów przy kolegiacie św. Michała Archanioła pochodzą z roku 1180. W podziemiach tej najstarszej istniejącej w Polsce szkoły - dziś liceum ogólnokształcącego - znajduje się muzeum. W latach 70. poprzedniego stulecia była tu izba tradycji w niewielkiej salce pojezuickiego gmachu. W 1980 roku, z okazji jubileuszu 800-lecia placówki, ruszyło Muzeum Liceum Ogólnokształcącego im. Marszałka Stanisława Małachowskiego - spadkobiercy XII-wiecznej szkoły kolegiackiej.

Co można w nim zobaczyć? Między innymi fotokopie cennych dokumentów - w tym najstarszego, z 1249 r., a także inne publikacje: "Monografię Płocka" ks. bp A. Nowowiejskiego z 1931 roku, a przede wszystkim "Historię Szkoły" pióra ks. T. Żebrowskiego do 1773 r. i St. Kostaneckiego do 1945 r., nowsze świadectwa, dokumenty uczniów i nauczycieli, zdjęcia, szkolny dzwonek z 1844 r. Muzeum eksponuje pomoce dydaktyczne, uczniowskie i szkolne - podręczniki, zeszyty, opracowania naukowe, materiały piśmienne, np. tabliczki do pisania z przełomu XIX i XX wieku. Jest tu ciekawa tablica szkolna - dwuczęściowa, dwustronna, podnoszona, a także pomoce do poszczególnych przedmiotów nauczania: horyzontarium, telurium, busola Adrianowa, lampa Rentgena, wirownica, mikroskopy, zbiory owadów, wagi, mapy i inne.

Pałac w Sannikach

09-540 Sanniki, ul. Warszawska 142
tel. 0-24 277 68 13
e-mail: [email protected]

Zwiedzanie: przez cały rok od poniedziałku do piątku w godz. 8.00-15.00 oraz od lutego do października w każdą pierwszą niedzielę miesiąca w godz. 13.00-16.00.

Największą atrakcją turystyczną gminy Sanniki jest Zespół Pałacowo-Parkowy im. Fryderyka Chopina. Odbywające się tu od lutego do października koncerty i stojący w parku pomnik upamiętniają pobyt wielkiego kompozytora w Sannikach w roku 1828 r.

W pałacu znajduje się sala koncertowa oraz niewielkie muzeum pamięci Chopina. W planach (sierpień 2007 r.) jest sala folklorystyczna. W przypałacowym parku znajdują się piękne aleje lipowe, grabowe i kasztanowe oraz okazy wiązów piramidalnych. Rośnie tu także miłorząb japoński, nazywany przez mieszkańców Sannik palmą Chopina. Drzewostan parku stanowią wiązy, dęby błotne, kasztanowce, sosny czarne, chojny kanadyjskie, brzozy, buki, jesiony, świerki i graby. Wiekowe drzewa pamiętają pobyt Chopina w Sannikach, więc spacer w sannickim parku może dostarczyć szczególnych przeżyć.

Sanniki to osada położona pomiędzy Pojezierzem Gostynińskim, Równiną Kutnowską, Puszczą Kampinoską i Doliną Wiły, przy drodze wojewódzkiej nr 577.

Izba Muzealna im. Wł. St. Reymonta
przy Szkole Podstawowej im. Wł. St. Reymonta w Nowej Wsi

09-520 Łąck, Podlasie 19
tel. 0-024 384 14 52
e-mail: [email protected]
(termin zwiedzania należy uzgadniać telefonicznie)

Muzeum ma swój początek w 2001 r. - ściśle związany z uroczystością nadania szkole im. Władysława Stanisława Reymonta. Znujdują się tu eksponaty, które zebrali w okolicznych wsiach uczniowie, a także prywatne pamiątki nauczycieli, zabytki kultury regionalnej i narodowej. W sali im. Reymonta znajdziemy fotografie, dokumenty i przedmioty świadczące o 100-letniej historii szkoły.

Szkoła Podstawowa im. Wł. St. Reymonta w Nowej Wsi - Podlasie 19 położona jest przy drodze powiatowej Gąbin - Gostynin w gminie Łąck. W nazwie szkoły figuruje Nowa Wieś, która po zmianach administracyjnych rejonu Korzenia zniknęła z map, ale w nazwie placówki nie została zmieniona. Od roku 1970 szkoła znajduje się w miejscowości Podlasie nr 19. Dookoła rozciągają się lasy tworzące otulinę Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego. Szkoła sąsiaduje ze szlakiem pieszo-rowerowym biegnącym od Łącka i Gostynina.

Społeczne Muzeum Ziemi Gąbińskiej
im. Sławoja Felicjana Składkowskiego

09-530 Gąbin, ul. Stary Rynek 6
tel. 0-24 277 12 12, 277 12 09
(czynne w niedziele, w godz. 11.30-13.30)

Sławoj Felicjan Składkowski, najbliższy współpracownik Piłsudskiego, premier, generał, z wykształcenia lekarz, urodził się w 1885 r. w Gąbinie. W domu, w którym mieści się muzeum. W 1995 r. przyjechała tu z Londynu ciężarówka pełna pamiątek po premierze - dar od wdowy, Jadwigi Składkowskiej. Zbiory, m.in. pamiętnik z lat 1940-58 w rękopisie, pamiętnik Jadwigi z lat 1962-64, rodzinna korespondencja, książki, albumy z fotografiami, dokumenty, są bezcenne dla historyków i biografów.

Muzeum im. Sławoja Felicjana Składkowskiego powstało w 1999 r. Pierwsze wystawy - z inicjatywy Towarzystwa Miłośników Ziemi Gąbińskiej i gąbińskiego Związku Piłsudczyków - organizowano już na początku lat 90. Posiada ok. 1000 eksponatów, podzielonych na 19 działów.

Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej
Kujawsko-Dobrzyński Park Etnograficzny w Kłóbce

87-831 Kłóbka, gmina Lubień Kujawski
tel. 0-54 284 27 92
e-mail: [email protected]

Zwiedzanie: od 1 maja do 31 października, oprócz poniedziałków, od godz. 10.00 do 18.00. Ceny biletów: normalny - 5 zł, ulgowy - 3 zł.

Jesteśmy już poza powiatem płockim, a do tego w sąsiednim województwie, ale wciąż na Pojezierzu Gostynińskim. W Kujawsko-Dobrzyńskim Parku Etnograficznym można zobaczyć jak wyglądała dawna, drewniana zabudowa wsi oraz tradycyjne przedmioty i narzędzia związane z życiem i pracą mieszkańców regionu od końca XIX wieku do lat 30. XX wieku. Kłóbka jest jednym z najmłodszych skansenów w Polsce. Pierwsi turyści zawitali tu 31 lipca 1993 roku. Znajduje się ok. 25 km od Włocławka w kierunku południowo-wschodnim, w gminie Lubień Kujawski, nad rzeczką Lubieńką, w sąsiedztwie założenia parkowo-dworskiego, należącego niegdyś do rodu Orpiszewskich. Oddalony jest około 3 km od drogi Gdańsk - Toruń - Łódź.

Na obszarze ok. 6 hektarów, w otoczeniu lasów, znajduje się ok. 20 obiektów z końca XVIII, z XIX i początku XX wieku, w większości przeniesionych z wsi Kujaw i ziemi dobrzyńskiej. Ma być ich tutaj dwa razy tyle.