Czy czułeś się nieswojo, grając tak kultowe postacie jak Camilla i Cornaby Fritton i jak chciałeś odróżnić swoją rolę od postaci stworzonych przez Alistar Sim?
Rupert Everest: Nie myślałem o tym w ten sposób. To był po prostu fajny pomysł i fajny materiał na remake. Wiedziałem, że nie uda mi się powtórzyć kreacji Alistara Sima, starałem się więc, zaproponować coś innego. Miałem pewne pojęcie o tamtych imperiach dla wyższych sfer, wychowujących panienki z pokolenia moich rodziców, które zawsze uważałem za bardzo zabawne.
Czy kiedykolwiek grałeś już przebierane role i jak zmierzyłeś się z tym wyzwaniem?
R. E.: Grałem już kiedyś taką rolę w teatrze. Nie mam na to jakiejś specjalnej metody, po prostu wychodzę i gram.
Czy stworzyłeś swoją postać na bazie jakichś szczególnych elementów?
R. E.: Tak, było ich kilka. Olivier miał pomysł na Camillę Parker-Bowles, ja pomyślałem o mojej matce i kilku innych podobnych postaciach i jakoś tak wyszło.
Ten remake był twoim pomysłem. Co skłoniło cię do zrobienia „Dziewczyn z St. Trinian” i jaki potencjał widziałeś w remake’u?
R. E.: Sam pomysł zagrania takiej postaci wydawał mi się zabawny, poza tym uwielbiam ten film, więc pomyślałem, że może to być fajnie.
Czy dobrze bawiłeś się przy pracy nad filmem?
R. E.: O tak, to była świetna zabawa. Niekoniecznie sama praca, ale ogólnie było zabawnie. Praca to praca, zawsze jest strach przed porażką, dlatego nie używałbym słowa zabawa. Tak naprawdę każdego dnia możesz wszystko zawalić, dlatego jest w tym zawsze jakaś nerwica. Mówiąc to, myślę przede wszystkim o pracy przy angielskim tytule. Zawsze jest tu niezwykła, ekscentryczna atmosfera. Ludzie są tu w każdej chwili przygotowani do nagłego śmiechu.
Na podstawie: www.sttriniansmovie.co.uk
Jak przygotować się do rozmowy o pracę?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
